Πάσχαν/Passover

eperase (je) i kathara deutera, gone is too Ash-Wednesday xwris reference, xwris signifieds - mono to imerologio tharreis, oi 40 sxedon meres prin to pasxa - reference mono stin paradosi, sto persi, sto apopanta ethimo. Je twra, olotaxws pros to Pasxan or the greek 'Passover'.
isixia endwgenis, ekswstrefeis, amigdalies pantou, ate twra na ksanaftiakseis ti zwi sou, na tin ksanagapiseis na kouvaliseis stavrous - je na gia(ti) panta itan i pio agapimeni metafora: epeidi en metafora en je ek fisews-
the Absence of the signified/ oi signs ma symbols instead.
deadlines, you see: ws tes 11 apriliou prepei na anastithoume, ws tes 21 apriliou prepei (pou makria) na ftiaksoume mia nea xwra, a spacial field.

i agwnia me agwnia (en) perniete/

to fws tis, epitelous, na kleiseis
ti thimisi
'twn allwn to allou mia vithismeni mousiki'
afiste tou allous na milisoun:

Giati pantote menoun
Nwpa osa ainigmata istorise
O xronos s'ola glistroun tou kormiou
Ta koitasmata san skotadi akatergasto
per' ap' tis nixtas ta xeili epimenoun
ekei opou argoi ki aneksigitoi
Vlastainoun oi stixoi('Mnimosini', Kwstas Koutsourelis)


Δε σας φοβάμαι φαντάσματα.
Φαντάσματα δε σας φοβάμαι.
Στο κάτω - κάτω είσαστε και σεις φαντάσματα
Φαντάσματα μες στα φαντάσματα.
Εγώ είμαι άνθρωπος
Άνθρωπος όμως φάντασμα μες στους ανθρώπους.
Αν υπάρχει αναμεσά σας φάντασμα
Φάντασμα όμως άνθρωπος μες στα φαντάσματα
Ας έρθει.
Να βρεθούμε.
Δε θα πάει χέρι χέρι
θα ενώσουμε τις δυνάμεις μας
για την διάλυση των φαντασμάτων
για τη διάλυση των ανθρώπων
για να δημιουργηθούν άνθρωποι φαντάσματα
και φαντάσματα άνθρωποι.
Να καταργηθεί η απόσταση ανάμεσα
στους κόσμους.
Να πάψει το διάστημα ανάμεσα
στους χρόνους.
Έλα λοιπον σε περιμένω ήσυχα.
Ξέρω πως υπάρχεις. Ξέρεις πως υπάρχω.
Δεν είναι τόσο δύσκολο να έχουμε επαφή.
Εσύ θα μου μαθαίνεις το θρόϊσμα και την αφή
πως να σε νιώθουν τα νεύρα μου.
Κι εγώ θα σου μαθαίνω ανάγνωση, σιγά σιγά
την αλφαβήτα.
Να με νιώθεις τι θέλω να κάνω.("ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ", Νικόλας Άσιμος)


Ολα τα πράγματά μου έμειναν όπως
να 'χω πεθάνει πριν από καιρούς.
Σκόνη στη σκόνη εγέμισεν ο τόπος,
και γράφω με το δάκτυλο σταυρούς.

Ολα τα πράγματά μου αναθυμούνται
μιαν ώρα που περάσαμε μαζί,
σ' εκείνη τα βιβλία μου λησμονούνται,
σ' εκείνη το ρολόι ακόμα ζει.

Ηταν ευτυχισμένη τότε η ώρα,
ήταν ένα δείλι ζωγραφιστό.
Εχω πεθάνει τόσα χρόνια τώρα,
κι έμεινε το παράθυρο κλειστό.

Κανένας, ούτε ο ήλιος, πια δε μπαίνει.
Το ερημικό μου σπίτι αντιβοεί
στην ώρα κείνη ακόμα, που σημαίνει,
αυτή μονάχα, βράδυ και πρωί.

Δεν ξέρω δω ποιος είναι τώρα ο τόπος,
σε ξέρω ποιος χαράζει τους σταυρούς,
κι όλα τα πράγματά μου έμειναν όπως
να 'χω πεθάνει πριν από καιρούς.
([Ολα τα πράγματά μου έμειναν...], Κωνσταντίνος Καρυωτάκης)

'you used to be so amused' - Bod Dylan

'before is always forever' - Tindersticks