A kind of a "dangerous supplement", marked, scarred on a body, post-orgasmically, always, already in anticipation of (a) crisis OR for a desert avec 'agape'. Mindb(l)ogg(l)ing Noise. "Avalanche, would you share my last pursuit?" (Baudelaire)

Monday, December 21, 2009

"T-80 ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ!!!!"



1ο Κινούμενο πάρτυ δρόμου στην Λευκωσία

Στις 24 Δεκεμβρίου θα πραγματοποιηθεί το πρώτο κινούμενο πάρτυ δρόμου με άρμα στην εντος των τειχών Λευκωσία.

Θα μαζευτούμε στις 2:30μ.μ. στην APOTHEKE (Κλεάνθη Χριστοφίδη 23, κοντά στην Φανερωμένη) και από εκεί θα ξεκινήσει το ταξίδι μας ανάμεσα στα στενά της παλιάς Λευκωσίας me 5-6 DJs να μας δίνουν τον ρυθμό. Θα υπάρξουν και στάσεις σε διάφορα επιλεγμένα σημεία (βλέπε χάρτη).



Γύρω στις 6:30μ.μ. θα φτάσουμε στην περιοχή Φανερωμένης όπου θα πραγματοποιηθεί συναυλία από το κυπριακό χιπχόπ συγκρότημα «Part Of The Soul» και θα ακολουθήσει μουσική.
facebook



1st Street Parade in Nicosia 

On the 24th of December the first street parade “movable street party” will take place withing the walls of Nicosia.
At 2:30pm we will gather at APOTHEKE (23 Kleanthis Christofidis Street, close to Faneromeni). From there the trip will begin through the narrow streets of old Nicosia, with 5-6 DJs giving us the rhythm. There will be a few stops at chosen areas (see the map).



Around 6:30pm the cypriot hiphop band “Part Of The Soul” will give a concert and other music will follow.
facebook


Sunday, December 20, 2009

Δεν θα περάσει ο Φασισμός! Δεν θα περάσει ο ρατσισμός! Αντιφασιστική πορεία 27/12 -15.30 Πλατεία Ελευθερίας



Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται έξαρση ρατσιστικών και φασιστικών επιθέσεων εναντίον μεταναστών και νεαρών κυρίως στην εντός των τειχών Λευκωσία και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή της Φανερωμένης. Οι επιθέσεις αυτές δεν είναι άσχετες με την εμφάνιση και δράση νεοφασιστικών ομάδων τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο. Η διαδικασία επανένωσης του τόπου και η παγκόσμια οικονομική κρίση δημιουργούν συνθήκες που οι νεοφασιστικές ομάδες προσπαθούν να εκμεταλλευτούν, με στόχο την καλλιέργεια της ξενοφοβίας και την παρεμπόδιση της λύσης του Κυπριακού. 

Στις 27 του Δεκέμβρη συγκεκριμένη νεοφασιστική ομάδα, το ΕΛΑΜ, διοργανώνει πορεία με σύνθημα “ένας ξένος εργάτης = ένας άνεργος”, το οποίο παραπέμπει άμεσα στο ναζιστικό σύνθημα “4 000 000 Εβραίοι ίσον 4 000 000 άνεργοι”, που άνοιξε το δρόμο στο Ολοκαύτωμα. 

Η σύνδεσή τους με νεοναζιστικές ομάδες του εξωτερικού, όπως την ελληνική “Χρυσή Αυγή”, την ιταλική Forza Nuova και το γερμανικό, ακροδεξιό κόμμα NPD καθώς και με τις ξεκάθαρες αναφορές στην ΕΟΚΑ Β και στο δικτάτορα Μεταξά, με πορείες στρατιωτικού τύπου σε κεντρικούς δρόμους της Λευκωσίας κατά τη διάρκεια των οποίων επιτίθενται σε μετανάστες, δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο. 

Θέλουν να δημιουργήσουν κοινωνική ένταση και να μας οδηγήσουν σε σκοτεινές εποχές του παρελθόντος, των οποίων οι μνήμες είναι ακόμα νωπές και οι συνέπειες τραγικές.

Καλούμε όλους τους ευαισθητοποιημένους και δημοκρατικούς πολίτες και φορείς, τις οργανώσεις νεολαίας, τα κόμματα και τις συντεχνίες, να αντισταθούν δυναμικά και έμπρακτα σ' αυτή την απειλή. 

Στην Κύπρο, αλλά και σ' ολόκληρο τον κόσμο, έχουμε βιώσει το φασισμό και τις συνέπειές του. Η κοινωνία δεν πρέπει να τους αφήσει να δράσουν ανενόχλητοι για ακόμη μια φορά. Αυτή τη φορά θα πρέπει να μας βρουν μπροστά τους. Κανένα δημοκρατικό δικαίωμα σ' αυτούς που θέλουν να καταργήσουν τη δημοκρατία. 

Καμία ανοχή στους εχθρούς της ελευθερίας! Καμία ανοχή στο φασισμό!

Όλοι μαζί στην αντιφασιστική – αντιρατσιστική πορεία την Κυριακή, 27 Δεκεμβρίου 2009 και ώρα 15.30 στην Πλατεία Ελευθερίας. 


Αντιφασιστική Πρωτοβουλία
Τηλέφωνα επικοινωνίας : 99 583947, 99 418575, 99 372147

Friday, December 18, 2009

Thursday, December 17, 2009

Wednesday, December 16, 2009

ARCHITECTURAL VIEWS: NEOPTOLEMOS MICHAELIDES




ΟΨΕΙΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ: ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ

Μια διαφορετική όψη της Κυπριακής αρχιτεκτονικής, προβάλλει μέσα από την έκδοση «Όψεις Αρχιτεκτονικής: Νεοπτόλεμος Μιχαηλίδης», του Ορέστη Λάμπρου. Η έκδοση συγκεντρώνει μια σειρά από φωτογραφικές αποτυπώσεις έργων του σημαντικού Κύπριου αρχιτέκτονα, όπως αυτά είναι σήμερα.
Σε ειδική εκδήλωση η έκδοση / λεύκωμα θα παρουσιαστεί την Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου, στο ισόγειο της Πολυκατοικίας Δημητρίου, ενός από τα ευρέως γνωστά έργα του Νεοπτόλεμου Μιχαηλίδη έργο που πρόκειται σύντομα να ανακαινιστεί. Παράλληλα, στο χώρο θα παρουσιάζεται έκθεση φωτογραφίας με έργα από το βιβλίο. Η έκδοση θα διατίθεται σε ειδική τιμή κατά τη διάρκεια της έκθεσης, ενώ θα υπάρχει επίσης ειδική έκδοση με 3 φωτογραφίες.
Χρησιμοποιώντας το φωτογραφικό φακό όχι μόνο για να καταγράψει τη λιτότητα των γραμμών, τις απλές φόρμες και την ευρεία χρήση του μπετόν που χαρακτηρίζουν το έργο του Κύπριου αρχιτέκτονα, αλλά και για να εστιάσει στη σημασία που έχουν αυτά τα έργα ως μέρος του ζωντανού κτιστού περιβάλλοντος, ο Ορέστης Λάμπρου αναφέρει: «Από σεβασμό στο έργο του αρχιτέκτονα αλλά και ως φόρο τιμής στο μοντερνισμό θεώρησα σημαντικό να εστιάσω την προσοχή τόσο σ’ αυτά τα κτήρια όσο και στη σημασία της αρχιτεκτονικής που μας περιβάλλει».
Το έργο του Νεοπτόλεμου Μιχαηλίδη, ξεχωριστό για την ιδιότυπη και ουσιαστική εφαρμογή των αρχών του Μοντερνισμού στο Κυπριακό πλαίσιο, αποτελεί κεντρικό αντικείμενο, βασικό ερέθισμα και σημείο εκκίνησης για την φωτογραφική εργασία του Ορέστη Λάμπρου ο οποίος αναφέρει σχετικά: «Οι προφανείς μετατροπές που υπόκεινται τα κτήρια, η αλλαγές στη χρήση τους ή ακόμη η αχρησία τους είναι εξίσου σημαντικό να καταγραφούν όπως και οι εικόνες τους. Αξιοποιώντας τις αρχειακές ιδιότητες του βιβλίου, τις δυνατότητες διατήρησης που προσφέρει και τις αφηγηματικές του αξίες, προσπάθησα να καταγράψω τη συνεισφορά του Μιχαηλίδη στο μοντερνισμό της Κυπριακής αρχιτεκτονικής αυτής της εποχής. Μιας εποχής της οποίας τα κτήρια διαγράφονται σιγά-σιγά από την ιστορία της αρχιτεκτονικής και κατεδαφίζονται για να παραχωρήσουν τη θέση τους σε νέα κτίσματα.»

Ορέστης Λάμπρου
Ο Ορέστης Λάμπρου (1981) σπούδασε κινηματογράφο (BA Hons) στο UCCA, εικόνα και επικοινωνία (MA) στο Goldsmiths University. To 2006 σκηνοθέτησε την ταινία “Urban Nomad”. Συμμετείχε στην ομαδική έκθεση “IC Show” (2008) στο Bardgehouse Gallery στο Λονδίνο. Ενδιαφέροντά του, η ανθρωποκεντρική μελέτη της μοντέρνας αρχιτεκτονικής ιδιαίτερα στα πλαίσια της Κυπριακής αρχιτεκτονικής ταυτότητάς. Τον περασμένο Ιούλιο παρουσίασε στην APOTHEKE έκθεση με φωτογραφίες από το Αεροδρόμιο Λευκωσίας με τίτλο NIC. Ζει και εργάζεται στο Λονδίνο και την Λευκωσία.

INFO
Η έκθεση εγκαινιάζεται την Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου στις 20:00 στο ισόγειο της πολυκατοικίας Δημητρίου στη λεωφόρο Σαλαμίνος, και θα διαρκέσει μέχρι και την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου. Ώρες λειτουργίας: 17:00 – 20:00. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης και της έκθεσης το βιβλίο θα διατίθεται στην ειδική τιμή των 22 ευρώ. Πληροφορίες: 99596276.





ARCHITECTURAL VIEWS: NEOPTOLEMOS MICHAELIDES

A different aspect on Cyprus architecture is presented with the publication of "Architectural Views: Neoptolemos Michaelides”, by Orestis Lambrou. The book brings together a series of photographic impressions of selected buildings of the Cypriot architect, as those stand today.
The book will be launched on Thursday, December 17th, on the ground floor of the Demetriou Tower in Nicosia. The Demetriou Tower is one of the more widely known works of Neoptolemos Michaelides and it is soon to be renovated. In addition to the book, there will be a photography exhibition with selected prints from the book. The book will be available at a promotional price during the exhibition, while it will also be available for purchase, as a special edition that includes 3 prints.
Utilizing the camera not only to record the simplicity of lines, simple forms and the widespread use of concrete that characterizes the work of the Cypriot architect, but also to focus on the importance of these projects as part of our living built environment, Orestis Lambrou says, "Out of respect for the architect’s work, and as homage to modernist design, I find it important to draw attention to these buildings as well as to the importance of the architecture that surrounds us.”
The work of Neoptolemos Michaelides, special in its unique and effective implementation of the principles of Modernism in a Cypriot context, is a key stimulus and starting point for the photographic work of Orestis Lambrou who says, "The evident changes that buildings endure, the evolution in their use or even non-use, are as important to record as their images. Through the book’s conservational and archival qualities, and through the medium’s narrative values, I attempted an account of Michaelides’ contribution to the modern era of Cypriot architecture. Especially since the representative buildings of this era are slowly being erased from the time line of architectural history and demolished to give space to new constructions.”


Orestis Lambrou
Orestis Lambrou (1981) studied Film (BA Hons) at UCCA, Image and Communication (MA) at Goldsmiths University. In 2006 he directed the film "Urban Nomad". He participated in the group exhibition "IC Show" (2008) at the Bardgehouse Gallery in London. He is a film maker and a photographer whose interest is documenting urban spaces from an anthropocentric point of view and particularly within the Cypriot architectural identity. Through his work, both still and durational, he attempts to bring forth what is otherwise missed. In July at APOTHEKE in Nicosia, he presented a solo exhibition of photographs from the abandoned Nicosia Airport entitled NIC. He lives and works in London and Nicosia.

INFO
The exhibition opens Thursday, December 17 at 20:00 on the ground floor of the Demetriou Tower on Salaminos Avenue, and will remain open until Sunday, December 20. Opening times: 17:00 – 20:00. During the exhibition, the book will be available at the promotional price of 22 euros. Info: 99596276.

Monday, December 14, 2009

Amsterdam Biennale / Nicosia Pavilion

Amsterdam Biennale / Nicosia Pavilion
12 December 2009 - 3 January 2010
Mediamatic Bank, Vijzelstraat 68, Amsterdam [map]



APOTHEKE is taking part at the Amsterdam Biennale 2009 with a specially commissioned sound-work by Antonis Antoniou, titled Fountanes, alongside new works by Alana Kakoyiannis, Achilleas Kentonis and Maria Papacharalambous, all reflecting on the issue of water vis-a-vis Nicosia, after a text by Demetris Taliotis.




Fountanes, which means ‘water taps’ is an interactive sound installation that explores the sonic possibilities created by the manipulation and transformation of a single audio sample. Four different taps, attached horizontally onto a water tank, are the main interface between the system and the audience. By opening or closing the 4 taps, the audience directly manages the pre-programmed operations that modify the sound in specific ways, creating varying textures, timbres and rhythmic patterns. The input of the audience is an absolutely vital element for the project, since the participants actually act both as the composers and as the performers. The final outcome is therefore never the same, since it is highly dependant on the performing/compositional decisions of the participants. The audio sample is relevant to the construction; it is a recording of flowing water through the pipes underneath a sink, superimposed with a recording of a dry tap. The dry-tap recording is a usual auditory phenomenon in Cyprus (especially during the summer season), since, due to long periods of drought, water cuts are employed as a water-saving measure. The two superimposed recordings, apart from their contrast on a conceptual level, also create a sense of continuity (flowing water) with interesting rhythms (abrupt percussive sounds coming out of the dry tap).

The whole operation is controlled by a system designed on the Max/Msp software. There are 4 LEDs (light-emitting diode) attached to the very edge of each of the 4 taps. There are also 4 LDR sensors (light dependent resistor) attached to the inside of each tap. When the participant opens a tap, a proportional amount of light to passes through it and this consequently affects the voltage of the light resistor, which in turn passes this altered information to the Arduino. The Arduino is the interface between the outside world and the Max/Msp patch, where all programmed functions are found. In other words, it translates the voltage given by the LDR to data communicable to the computer. From there, the Max/Msp patch alters the audio signal in different programmed ways.

The audio output reaches the ears of the audience through 2 transducers attached to the inside surface of the tank. In this way, the signal is filtered through this object (tank) merging with its distinctive metal quality. Through this procedure, cohesion is reached between the digital world and the tangible construction.

Saturday, December 12, 2009

Friday, December 11, 2009

Sunday, December 06, 2009

Friday, December 04, 2009


Fear

Alive. That is the most addictive thing about rage - it makes you feel alive. You feel like you can take on the world. That for that moment you are present. You are a bully. But ultimately a coward. Fear drives me. Fear destroys me. Judgement. Perhaps writing in English gives it a more self-help feel then you would like? But it is late and thinking in Gaelic is always going to be a challenge. Chelsaea V Apoel. Should be an interesting match. Can Cypriots even be hoodies?

Wednesday, December 02, 2009

ΚΥΨΕΛΗ
























+ something I learned from Ikaros

Μια μπαλάντα για τον Τζορτζ Μπεστ

«Εκμηδενίστηκε η ορμή μου
Έγινε χιόνι το κορμί μου
Από μια εικόνα κρεμαστή
Χρωματιστή
…..
Από 'να ποδοσφαιριστή
Που σφυροκόπαγε τη βροχή
Θεέ μου με τι ψυχή.
Γινόταν ο ίδιος πάθος
Εικόνα και βροχή.
Μες στην τηλεοπτική μου
συσκευή.
…..
Ο Μπεστ υπήρξεν ο...
υπήρξεν ο...
καλύτερος!
Ο Μπεστ υπήρξεν ο...
υπήρξεν ο...
καλύτερος!
…..
Έτσι θα τραγουδάνε τα παιδιά
Της Αλμερίας.
Αλλά και της Αγγλίας.
Της Αλβανίας, της Αρμενίας
της Τασμανίας και της Δανίας
σε μια εποχή μελλοντική.
…..
Ο Μπεστ υπήρξεν ο...
υπήρξεν ο...
καλύτερος!
Ο Μπεστ υπήρξεν ο...
υπήρξεν ο...
καλύτερος!
…..
Κι όσο για μένα
Έτσι καθώς θα 'μαι χωμένος
στην πατρική μου γη,
οι απόγονοι,
θα 'ρχονται κάθε Κυριακή,
να με ποτίζουν έρωτα,
ψωμάκι και βροχή.
…..
Κι όταν θα σουρουπώνει
Θα στέκουν μπρος μου προσοχή,
(Οι απόγονοι)
γιορτάζοντας το πάθος μου,
για μια φωτογραφία χρωματιστή.
Γι' αυτόν τον Γεώργιο Μπεστ
τον ποδοσφαιριστή».

Μανος Χατζιδακης

+ CINEMA ATTIKA - PLATEIA AMERIKIS - OCT. 2007


OH SHIT!



Αλέξανδρος Κωνσταντίνου, OH SHIT!

Μεταξύ ηδονοβλεψίας και παρακολούθησης απλώνεται ο ναρκισσιμός. Όμοια του και εξίσου μυθολογική παθολογία οσο αφορά την κοινή αντίληψη περί του καλλιτέχνη, είναι η αυτοπροσοπωγραφία ως καλλιτεχνική θεματολογία. Τεχνικά δουλεμένη πολλές φορές με μια λίτη μεγαλοπρέπεια, συχνά σημαίνει την αντίσταση του καλλιτέχνη προς τις 'συλλήψεις' 'νεκράς φύσης' και τις απόπειρες του / της να διαποτήσει την τέχνη με την ζωή – την ζωή του. Και παρ' όλο που μπορεί να προσδιοριστεί κι ως πρόδρομος των κατάλοιπων από έργα performance και body-art, η sui generis αυτοπροσοπωγραφία δεν τα καταφέρνει να χαρακτηριστεί από την ερωτοτροπούσα, ελευθεριακή, διεπιστημονικότητα την οποία γυροφέρνει. Καθηλωμένη στις ακτές των ήδη γνώριμων της πρακτικών, επιμένει να ανταλλάζει ματίες μοναχά με τον εαυτό της. Η διασπορά της τεχνολογίας αποθανάτησης εικόνων και η επισυναπτώμενη ένδειξη αναγνώρισης και τιτλοφορία τους, παρά την συγγένεια με την νανρκισσιστική προσωπό-γραφία, εισαγάγει στην συγκεκριμένη θεματολογία, αμετάκλητα, το σωμα. Οι πλέον σύγχρονες αυτο-προσωπογραφίες, μετακυλούν το βλέμμα μας από τα μάτια, τα χείλη, τα μάγουλα. Ο Freud -ή ο Caravaggio- μπορει να ιχνογραφούν το αγορίστικο καθρέφτισμα του Νάρκισσου, αλλά το ναρκισσιστικό σώμα εισβάλει αγκαζέ με το ατελές, κακοφωτισμένο χέρι που κρατάει την φωτογραφική μηχάνη την στιγμή της 'αποθανάτησης', μέσα από το ανυποψίαστο ντεκολτέ, τα εν χωρώ σκέλια, τον ξαφνιασμένο θώρακα. Στον πυρήνα της αυτοπροσωπογραφίας το υποκείμενο-ως-αντικείμενο αντικαθηστάται από το σώμα υπο παρακολούθηση. Το καθρεφτάκι τσέπης, η κλειδαρότρυπα, το φευγαλαίο βλέμμα, απο την των πάντων βλέπουσα κάμερα.

Το έργο του Αλέξανδρου Κωνσταντίνου που παρουσιάζεται στην ΑPOTHEKΕ κάτω από τον τίτλο OH SHIT!, απορέει από μια κλιμακούμενη δαιτόμη της διερεύνησης όλων των πιο πάνω θεωρητικών διαδικασιών. Οι φωτογραφίες του OH SHIT!, μέρος μιας μεγαλύτερης σειράς αυτο-προσωπογραφιών του καλλιτέχνη, αποκαλύπτωντε και κρύβωντε συνάμα πίσω από το το στοιχείο της έκπληξης, του χιούμορ και μιας σχεδόν εφηβικής θελκτικής έλξης προς το σώμα. Ανασκαλίζωντας όμως τις πιο ενδόμυχες αναπαραστάσεις του εαυτού, η έκθεση του Αλεξανδου Κωνσταντίνου σε συν-επιμέλεια της Alexandra Lund Askoldova, ειναι, ταυτόχρονα με την επανεξέταση των κανόνων της αυτοπροσωπογραφίας σε συνυφασμό με τις ιστορικές και σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις την οποία πραγματεύεται, μια απόπειρα αναστοχασμού της δογματικής προσωπολατρείας του καλλιτέχνη και της επακόλουθης θανατικής ποδηγέτηση του έργου τέχνης απο αυτή. Συνεπως, το OH SHIT! του Αλεξανδρου Κωνσταντίνου δεν είναι παρά μια προσπάθεια επαναδιατύπωσης του επαχθούς από επιθυμίες μύθου του Νάρκισσου, μέσω του φολκλορικού καθρέφτη των Αδερφών Grimm, για το ενήλικο, μετα-τεχνολογικό, φιλοθεάμων κοινό.

Αλέξανδρος Κωνσταντίνου, OH SHIT!
APOTHEKE, Κλεάνθη Χριστοφίδη 23 (Πάροδος Λευκωνος), Παλια Λευκωσια
Πληροφορίες: 99764816 ή μέσω της ιστιοσελίδας www.apothekecontemporaryarts.com
Openning Party: 4 Δεκεμβρίου 2009, 20:00
Διάρκεια Έκθεσης: 4 -12 Δεκεμβρίου 2009, 18:00 – 21:00





Alexandros Constandinou, OH SHIT!

Narcissism lays between voyeurism and surveillance. The self-portrait as artistic genre is an equally mythological pathology of our general understanding of the artist. Famously executed in frugal grandiosity it often signifies the artist's resistance towards 'still lifes' and arrested landscapes – phantasmic or realistic – and his / her attempts to instil life into art through his/ her image and liking. A precursor of the performance and body-art relic, the sui generis self-portrait does however come short from the libertarian philandering of interdisciplinarity it verges on . Transfixed at the shores of its practise it persists in making eyes to none but itself. The dissemination of image-capture technology and its tagging dispersal notwithstanding its shared position with the narcissism of the portraiture, introduces into such a genre the body. Taken at arm's length, most currently circulation self-portraits, take our eyes away from the iris, the lips, the cheekbones. Freud -or Caravaggio- might be outlining the boy Narcissus but the narcissistic body actually enters the frame as a glimpse of a camera-bearing arm, an unwitting cleavage, a dancing crotch, a surprised torso. The surveyed body replaces at the core of self-portraiture the subject-as-object. The looking glass, the peeping hole, the fleeting glance is replaced by the overseeing camera.

At the climactic cross-section of all these theoretical underpinnings comes Alexandros Constandinou's solo show at APOTHEKE, titled OH SHIT!. Part of a series of self-portraits taken over a long period of time, the photographs on show are revealed and concealed, in equal measure, behind an element of humorous surprise and an almost juvenile fascination with the body. Delving into the most closeted pronouncements of the depicted self however, OH SHIT!, co-curated by Alexandra Lund Askoldova, is an attempted reflection on the cult of the artist and its morbid grip on the work of art while at he same time being an examination of the canons of the self-portrait vis-a-vis historical and contemporary technological advances. Consequently, the photographs of Alexandros Constandinou appear to be a rewriting of the desire burdened myth of Narcissus via the folkloric Brother Grimm's mirror for a grown up, post-technological art(loving)-world.


Alexandros Constandinou, OH SHIT!
APOTHEKE, 23 Kleanthis Christofides Street (Off Lefkonos St.), Old Nicosia
Info: 99764816 or @ www.apothekecontemporaryarts.com
Opening Party: 4th December 2009, 20:00
Opening Hours: 4 -12 December 2009, 18:00 – 21:00

Tuesday, December 01, 2009

Finally the bus arrived

When I am an old woman, I shall wear purple
with a red hat that doesn't go, and doesn't suit me.
And I shall spend my pension on brandy and summer gloves
and satin candles, and say we've no money for butter.
I shall sit down on the pavement when I am tired
and gobble up samples in shops and press alarm bells
and run my stick along the public railings
and make up for the sobriety of my youth.
I shall go out in my slippers in the rain
and pick the flowers in other people's gardens
and learn to spit.

You can wear terrible shirts and grow more fat
and eat three pounds of sausages at a go
or only bread and pickles for a week
and hoard pens and pencils and beer nuts and things in boxes.

But now we must have clothes that keep us dry
and pay our rent and not swear in the street
and set a good example for the children.
We must have friends to dinner and read the papers.
But maybe I ought to practice a little now?
So people who know me are not too shocked and surprised
When suddenly I am old, and start to wear purple.



Jenny Joseph

Blog Archive