Efimereidisio Ypo/mnima

Aρχικό Adieu Jacques Derrida

"Il y va d’un certain pas" (Πηγαίνει μ’ ενα συγκεκριμένο βήμα / Συνεπάγεται ένα συγκεκριμένο ρυθμό – ένα συγκεκριμένο όχι) καθώς εν-e-γραφα "το σπέρμα, το νερό, το μελάνι, την μπογιά, την αρωματισμένη βαφή: το φάρμακον" απορέον απορίας σημειο, διαφωρετικά διασπαρμένο απο την μια γλώσσα στην άλλη, απο το ενα χείλι στο άλλο, υπερηχογράφημα ιχνογραφίας χωρίς άλλοθι, μα με πίστη στο εξαγριωμένο γράψιμο, επικύνδυνο συμπλήρωμα με αρχή το "Θα ήθελα να μάθω να ζω επιτέλους" μέσα σ’αυτήν την στοιχειολογία, που οφείλουμε –πια- σ’ αυτόν, την στοιχειολογία που "κανείς δεν μπορεί να ελέγξει το πήγαινε-έλα της αφου ξεκιινά με το να επιστρέφει", με το να δια-περνά, να περνά πέρα απο το πέρας – και όχι το τέλος- απο όπου θα ξανα-περάσουμε, ήδη πάντα, αλλ’εργικοί εγ-γονοί. Here, Chora Oκτώβρης 2004.

Δημήτρης Tαλίωτης – για το http://ombion.blogspot.com