Pappou, touton en gia sena

Poioi en pou efyan re, jai emeinan ta posta ofkera?
Poioi en pou ethetan me tin stasi tous empodia stin omali leitourgia tis nearis -tote - dimokratis, a?
Etsi peftoun oi mythoi. Oute vivlia istorias, oute epanaproseggistikes synantiseis.
Idiwtikes praxeis oiko-nomikou haraktira. Hwris polles kameres. Apla.
To provlima - aggoni twn dikigorwn kai ton geoktimatiwn (me rasa i hwris) pws na lithei diplomatika allwste?

Ex-cuse me mi(si-ni)ster Eagle-ton

'...Even so, this hardly excuses a prominent literary theorist perpetrating a sentence like 'The in-choate in-fant ab-original para-subject cannot be theorized as functionally completely frozen in a world where teleology is schematized into geo-graphy.' In infant school, breaking up words with hyphens was a way of understanding them better; here, it is a silly affectation which has the opposite effect...People who write like this are not even interested in being understood'
Terry Eagleton, After Theory, pp. 76-7

for the insistants

after nights of consumption - for those who sought consummation, the nothing-ever-happens conversations - eto pou something is happening, after all. hillis miller and judith butler, hotel bars and the rest.

http://www.iapl.info/

Skarpoe Or Anti-Barthes

Apo tis efimerides:

"Κυπριακό εμπορικό πλοίο που κατευθυνόταν προς τη Φινλανδία, προσάραξε στη διάρκεια της νύχτας κοντά στο νησί Μπόρνχολμ της Δανίας, στη Βαλτική.

Οι δανικές αρχές συνέλαβαν τον δεύτερο καπετάνιο του υπό κυπριακή σημαία εμπορικού πλοίου, διότι από το αλκοτέστ που του έγινε διαπιστώθηκε ότι τελούσε υπό την επήρεια αλκοόλ, ανακοινώθηκε από εκπρόσωπο της τοπικής αστυνομίας. Ο εν λόγω ναυτικός, η ταυτότητα του οποίου δεν αποκαλύφθηκε, αφέθηκε ελεύθερος ύστερα από αιμοληψία, προκειμένου να εξακριβωθεί το ακριβές ποσοστό αλκοολαιμίας, πρόσθεσε η ίδια πηγή. Σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι το ποσοστό αλκοολαιμίας υπερβαίνει το επιτρεπόμενο όριο, ο ναυτικός είναι πιθανό να διωχθεί ποινικά. (...)"

Όταν ένας οργανικός διανοούμενος συναντά τον Banal φασισμό

'Προς τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν το αντισημιτικό καθεστώς της Γαλλίας ήθελε να καταδικάσει τον εβραϊκής καταγωγής Γάλλο πολίτη Άλφρεντ Ντρέιφους ως πράκτορα της Γερμανίας, ο συγγραφέας Εμίλ Ζολά στράφηκε κατά του γαλλικού κράτους και δήλωσε: "Je accuse!". Χάρη σ' αυτό το γεγονός γεννήθηκε η έννοια του σύγχρονου διανοούμενου. Από τότε η έννοια του διανοούμενου σήμαινε βούληση και θάρρος για κριτική και αμφισβήτηση, γεγονός που θα συνόδευε σε σημαντικό βαθμό και τη νεότερη ιστορία της Ευρώπης. Η ευρωπαϊκή διανόηση όχι μόνο δεν δίστασε να ασκήσει έντονη κριτική στο Έθνος και στο Κράτος αλλά αντίθετα αυτοπροσδιοριζόταν μέσα από αυτήν την κριτική. Ο όρος διανοούμενος συνδεόταν άμεσα με την αντιεξουσιαστική κριτική. Πρώτιστος στόχος αμφισβήτησης του διανοούμενου αποτέλεσε, από τότε και στο εξής, ότι συσχετιζόταν με τα "ιερά και όσια" του Έθνους και του Κράτους. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί την πνευματική πρόοδο της Ευρώπης χωρίς τη συμβολή των διανοούμενων. Η Κύπρος δεν ευτύχησε να έχει μια παρόμοια παράδοση διανοούμενων. Αντίθετα, το κυρίαρχο ρεύμα της κυπριακής διανόησης - ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής - εμφανίστηκε στη νεοτερικότητα ως ο φορέας "των εθνικών αξιών". Ο χαρακτηρισμός του Αντόνιο Γκράμσι για τους οργανικούς διανοούμενους ταιριάζει γάντι στην περίπτωση της Κύπρου. Στην Κύπρο επικράτησαν οι οργανικοί διανοούμενοι, που κύριο μέλημά τους ήταν και είναι η αναπαραγωγή του κυρίαρχου λόγου. Αυτή η διανόηση όχι μόνο δεν παρήγαγε και δεν παράγει κοινωνική κριτική, απεναντίας επιχειρεί τη φίμωση και περιθωριοποίηση της κάθε κριτικής δραστηριότητας. Ενώ στόχος του διανοούμενου θα έπρεπε να ήταν η κριτική, η απομυθοποίηση και η αποκάλυψη της αλήθειας, αυτό που επιτυγχάνει η οργανική διανόηση είναι τη μυθοποίηση και την αποσιώπηση του κάθε τι που δεν αρέσει στην εξουσία. Μ' αυτήν της τη στάση η ελληνοκυπριακή διανόηση καταδικάζει την ελληνοκυπριακή κοινότητα να ζει ακόμη και σήμερα, τον 21ο αιώνα, στην προ-Διαφωτισμού εποχή. Ο Εμμανουήλ Καντ είχε ορίσει το Διαφωτισμό ως "το κουράγιο του ανθρώπου να χρησιμοποιήσει το νου του για να βγει από την παιδική ηλικία". Η οργανική διανόηση ακριβώς παρεμποδίζει τον άνθρωπο από του να αποκτήσει το κουράγιο να σκέφτεται, να προβληματίζεται, να αμφισβητεί και εν τέλει να προχωρεί, παρατείνοντας ουσιαστικά την "παιδική ηλικία". Μια μερίδα της οργανικής διανόησης ζει στον κόσμο του Banal φασισμού. Αναπαράγοντας το λόγο της εκκλησίας και του κράτους και πραγματευόμενη τα "εθνικά σύμβολα" με ένα τρόπο kitch (κιτς) οδηγεί τον Ελληνοκύπριο πολίτη σε ένα κόσμο, όπου δεν υπάρχει ίχνος διαφωτισμού και επικρατεί μυθοπλασία. Δυστυχώς, ο Κύπριος πολίτης γεύεται καθημερινά αυτό το δηλητηριώδες μίγμα Banal φασισμού και οργανικών διανοούμενων, καθώς ο πρώτος το μόνο που κάνει είναι να εκφωνεί συστηματικά τον "εθνικό λόγο", μετατρέποντας τα πάντα σε kitch και οι δεύτεροι να αναπαράγουν τον επίσημο εθνικό λόγο. Μόλις πρόσφατα αυτή η συνάντηση Banal φασισμού και οργανικών διανοούμενων έλαβε χώραν σε ραδιοφωνική συζήτηση που πραγματοποιήθηκε μεταξύ του Λάζαρου Μαύρου και του Μιχάλη Πιερή, όπου οι δύο συνομιλητές προσπαθούσαν να καταδικάσουν το βιβλίο "Γλαύκος Κληρίδης: Η πορεία μιας χώρας". Σε μια προσπάθεια να αρέσουν στον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, δηλαδή στην εξουσία, αντί να ασχοληθούν με το περιεχόμενο του βιβλίου προτίμησαν να πείσουν το κοινό ότι το βιβλίο γράφτηκε κατά του Τάσσου Παπαδόπουλου. Μάλιστα, ο πανεπιστημιακός Μιχάλης Πιερής χαρακτήρισε το βιβλίο "κουτό", διότι - λέει - έχει ως πρόθεσή του την άσκηση κριτικής κατά του Προέδρου Παπαδόπουλου. Ο γράφων δεν διαπραγματεύεται με κανέναν κύριο Πιερή το δικαίωμά του να ασκεί κριτική. Κι ούτε νιώθει ότι θα πρέπει να απολογηθεί σε κανέναν. Όμως είναι αβάσιμο, ισοπεδωτικό και διόλου έξυπνο να χαρακτηρίζεται ένα βιβλίο "κουτό" γιατί δήθεν έχει εκ των προτέρων πρόθεση για προσωπική επίθεση κατά του Προέδρου, όταν σε 228 σελίδες οι αναφορές στον Πρόεδρο Παπαδόπουλο δεν ξεπερνούν συνολικά τις δύο σελίδες. Επιπρόσθετα, ο κύριος Πιερής ισχυρίστηκε ότι το βιβλίο δεν έχει τίποτα να προσφέρει αφού δεν λέει τίποτα το καινούργιο. Αυτός του ο ισχυρισμός θα μπορούσε να ήταν βάσιμος αν ο ίδιος ο κύριος Πιερής απέδειχνε μέχρι σήμερα, μέσα από τα γραπτά του, ότι ήδη κατέχει το περιεχόμενο του βιβλίου. Αυτό θα μπορούσε να αποπειραθεί να το τεκμηριώσει με μια γραπτή ανάλυση. Δυστυχώς, ο κ. Πιερής επέλεξε την εύκολη λύση μιας "συναινετικής" συνομιλίας με τον Λάζαρο Μαύρο παρά να καταθέσει γραπτώς τις απόψεις του. Η οργανική διανόηση μπορεί να είναι αρεστή στην εξουσία, όμως - όπως έχει αποδείξει και η ιστορία - δεν έχει να προσφέρει στην κοινωνική πρόοδο. Ως προς τον Λάζαρο Μαύρο μόνο τούτο έχω να δηλώσω: όπου επικρατεί ο Banal φασισμός εκλείπει ο λόγος...'

του Niyazi Kizilyurek (Politis, 25/3/2007)

In J.L. Godard's armpit

For those still uncertain here

Hreno Den Emeine

Epistrefei i diaygeia tou mpaniou. Anemises gia mia stigmi to bolero kai to vathy portokali sou mesofori kai oi gnwstoi kι oi filoi mas apofasizoun na monasoun. Exafanizwnte enallax mehri na hathei i efiveia twn trio. Ekei gnwrizei tous prwtous tou barman. Ena fili olo mouhla ki akyrwsi sta slow kai sto spiti i mahi me to aima sto trapezi. Lefko trapezi, oi mnimes. Sta perithwria tou hwrismou anakalypteis ton Pentziki. Diavasa olokliro to 'O Pethamenos kai i Anastasi' monoroufi, allazwntas mono dyo karekles, pinwntas koumantaria. Kai tis 'Simeiwseis Ekaton Imerwn' sto Londino. Ta mple gyalia sto fws. I epanalipsi twn stin Nea Yorki. Nwritera, athela mas antigrafoume ton diakosmiti tou Hajigiwrgaki Kornesiou. Kalorifer i moni politeleia. I heirapsia tou thymame, kathari, sapounismeni. Den eiha spasei pote to podi mou gia na paw me dyskolia sto spiti tis. Enas katiforos kai mia mikri aniforitsa. Oi prwtes tainies, opws kai ta pantelonia, mia seira tyhaiwn gegonotvn. Xehnas tou tonous. Imi-paranoma agapas pleon to tsimento. Rwssikos Brutalismos kai mikres polikatoikies tou '50. Dead formats. It's all part of the process, we all love falling down. Katourw tin nea hilietia ap' ta teihi kai i 'motora', 'mihani'. Anevikes ton allo Lykavito kai exw apo to bar ekeino pou hrronia meta tha kathontan, meta ton klonismo tis kouzinas mazi, aplws myrises to kafsaerio. Ti omorfo pou einai to kafsaerio, i hlwrini sto nero, i kafti asfaltos. Ta skoupidia tvn Oktwvri tou 2003, se mia poreia anapodi apo afti pou protimouses, konta stis patrikes fantasiwseis opws tha anakalypte meta, dipla ap' to stadio. Apistefta apleto alkool. Xana. Kai xana. Sto grasidi, opws kai sto Parisi se ekeino to roz dwmatio, i amfitalantevsi metaxy enos erwtikou parellthontos kai tou kokalirikou twra. Tote, pou akoma mporouses na metriseis tis kleidwseis tis lekanis sou, otan akoma eihe i lekani sou kleidwseis. Ena fyto, mia glastra kai mia polaroid me 6 dia 3 krystallina potiria. Anifwrizeis ti Soutsou, i tin Deinokratous. Plateia Elenas sto tilefwno dipla sto periptero, kathws perimenoun ta zesta koulourakia, i symvouli pou den akoloutheis. Apaisios dromos i Dorylaiou. Sti Lissavwna prospathise na epanatopothetisei ton eafto tou sto synollo. Eihe idi diavasei methysmenos to 'Au Revoir - Simeiwseis Sti Skia Mias Synantisis' kai to prwi ekeino to 'Peri Methis'. Dyskampsia synaisthismatwn i anagnwsi touti tis mihanikis stenografias. Ki omws poso kourazei i genika apodehti kodikopoiisi. Me tis kaltses ston Tagus emfanizetai i prwti efydrwsi. Oi pantremenoi filoi mas, pou erwtevwnte onomata ekeino to vrady itan ekei. Souvlakia ston Pezevegki to mesimeri, meta apo to spiti tou fonou, kai meta stin avli tis tritis epilogis gia tahydromiki diefthinsi. Gia kapoia tairia, kapoia aiwnia dyo mavrizoume tous agkwnes mas, vrady. Dexia sto katw meros tis platis to simadi apo ekeini tin akyrwsi, tin ptwsi tou kalokairiou pou arhise na exafanizetai to kentro. I went out to the hazelwood because a fire was in my head. Taxi se monimes katoikies. Sta ouzeri tis Viritou i anikanotita mou na agapisw se touti ti glwssa diekdikei tin fwni tis. Gia hari twn trisyllavwn lexewn. Ki etsi in proxy, oi Spetses twn dekaeteiwn prospatheiwn prosforas frontidas kai epivevaiwsis tis spasmwdikis parousias. Kai den exafanizetai. Ma den einai.

Joni Davis - Ever Seen

i saw a man riding to the stars

Arts Council New National Office

A marvel of a site by Caruso St John Architects - the people behind the now famous low-cost Studio House in Islington (partial front view below).
Feast!
And all those of you working in office buildings, silently weep.

Ji as gemwnoun oi voutsies

Gamw ti ratsa mou!
Pws na zisei i protasi hwris
as en'
fasolia vrasta me to krommydi?
Pws na klasei, pws na rehtei?

Ofjera (Or Spot the Difference)

The problem of irony is at one with the problem of politics: how do we know what others really mean and on what basis can we secure the sincerity and authenticity of speech?...

The difference between irony , say, and metaphor is that other figures of speech make a comparison, contrast or likeness while irony invokes an absent or hidden sense.

The death of goal oriented search

A critical cultural take on randomness
Just keep clicking 'refresh'.

Malaka!!!

all you need to write
a poem
is a brand new
pen
and failure,
moleskine and a monkey shoulder,
and anthony&the johnsons
a crave for all the above
meteksiswsi
aneksiswsi

e, aerfin, you, leaver, maskara.

Found Photo (Cypriot Architectural Modernity / Kinimatografos "Louiziana")

To ampeli tis giagias mou

Opws thwreis, jame pou en o dromos, efthia re, pou paei panw, nai, dexia thwreis tin elia, jame pou en moni tis? Jame, jeinon eni.

Via Phil-AEK

Na kathetai to elafi kai sta reserve sou apostagmaa na thymasai ta ohi. Oi pithanotites enos ganian xypnoun ton aftokatastrofiko aera. Overpowering juniper i touristiki exormisi sto pezodromio twn xenwn.
Tragoudi stin poli metaferontas ta oikiaka apogevmata sto mavro meta ap' to heilos mas krasi.
Myrizoun ta manikia mas diarroes kai ektos eaftou anapolw tin pali me to diamperes.

Werner Herzog eats his shoe

A Sunday joke from Kefalonia more than a century ago:

When the bishop excommunicated him, somebody visited him to tell him the news and gleefully said: “Have you heard, Senor Andreas that the bishop has excommunicated you?” He replied: “I’m grateful to the bishop for excommunicating me, but I’d like to ask him to excommunicate my children’s shoes, too, so that they will never wear out.” (He believed that whoever had been excommunicated, their body did not decay after death.)

Anecdotes from the life of Andreas Laskaratos

A cartography of "Greater Syria" (the Pan-Syrian Doctrine)

we are the star, we are the star!

"[The] Syrian homeland is that geographic environment in which the Syrian nation evolved. It has natural boundaries which separate it from other countries, extending from the Taurus range in the north-west and the Zagros in the northeast to the Suez Canal and the Red Sea in the south and including the Sinai peninsula and the Gulf of Aqaba, and from the Syrian Sea (Mediterranean) in the west, including the island of Cyprus, to the arch of the Arabian desert and Persian Gulf in the east. (This region is also called the Syrian Fertile Crescent, the island of Cyprus being its star.)"

The Artist as Developer: Bibliographical Remarks

"...Effectively looting and recycling devalued property, subcultures, resources and public space for the benefit of an incoming elite, gentrification continues to take place in a remarkably similar form in ‘world cities’ and provincial capitals across the globe. In areas like Shoreditch and its peers around the globe, the cosmetic renewal of a portion of the crumbling urban core coincides with continued – or intensified – infrastructural decline. The reactivation of dormant (or low profit sweatshop-occupied) industrial properties first as artist’s spaces and later as bars, boutiques, apartments etc has made many landlords even richer, but the area’s large tracts of public housing, services and transport facilities remain in a deteriorating condition and/or are sold off to the private sector..."

From Shoreditch and the creative destruction
of the inner city, by Benedict Seymour

For all p, there is a p such that p is either q or not-q, where q stands for between half a kilo and 50 okkaes. If and only if p equals q, then for all q place x spoons of oil on a pan and heat gently, adding garlic, cream and butter arbitrarily. Throw in q and stir until your kitchen is on fire. If not-q, then repeat until q.

[a recipe that produces itself (a kitchen-Quine), a recipe for making recipes, the recipe of all recipes (how to cook and eat Russel's paradox), achilles' turtle soup (or how to catch a turtle without moving), Buridan's donkey stew, etc]

The state of Banana Terror

Banksy, Old Street, London

if it be your will

to you

Ximerwnei Pempti

"Κατ’ αρχάς ζητώ συγγνώμη σε όσους θεωρήσουν αυτό το e-mail spam, εν τούτοις
συνεχίζω να θεωρώ ότι το θέμα είναι αρκετά σημαντικό ώστε να λάβουν όλα τα μέλη
του συλλόγου άμεση γνώση. Επίσης, ζητώ να με συγχωρήσετε που δεν ήμουν στη
γενική συνέλευση για να πω αυτά που θα σας πω, αλλά δεν μπόρεσα τελικά να κατέβω
στην Πάτρα στην ώρα μου. Θα λείπω και από την επόμενη Γ.Σ., αφού θα είμαι εν
αναμονή του δικαστηρίου.

Να σημειώσω ότι δεν ανήκω σε καμία παράταξη, και πιστεύω ότι οι φίλοι φοιτητές
που ανήκουν σε οποιαδήποτε παράταξη θα διαβάσουν το κείμενο, παρά το γεγονός ότι
εγώ δεν ανήκω κάπου.

Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος (αν και δεν νομίζω να τα καταφέρω) στην
περιγραφή των γεγονότων, μιας και λίγο πολύ θα τα έχετε ακούσει (παραμορφωμένα)
στις ειδήσεις. Επίσης, συγχωρήστε την απουσία λογοκρισίας στις άσεμνες λέξεις,
αλλά θεωρώ ότι δεν υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε πίσω απ’ τα δάχτυλα μας και να
προβάλλουμε μία πλασματική ηθικολαγνεία. Τα πράγματα αυτά συμβαίνουν και
ακούγονται καθημερινά, και θεωρώ ότι αυτός που προσβάλλεται ακούγοντας ωμά αυτές
τις λέξεις είναι ανειλικρινής πρώτα στον εαυτό του, και έπειτα στους
συνανθρώπους του.

Είμαι ένας από τους 49 συλληφθέντες της 08/03/2007. Με προσήγαγαν μαζί με άλλα
48 παιδιά από το ίδιο σημείο (από τη νησίδα που υπάρχει στη γωνία Μ. Βρετανία
και Βας. Σοφίας) στη ΓΑΔΑ, άνευ λόγου και αιτίας. Ήμουν από τους λίγους τυχερούς
που δεν έφαγαν ξύλο και πραγματικά ακόμα απορώ πως την γλύτωσα. Δεν κατάφερα να
ξεφύγω αφού, όπως θα έχετε δει στα βίντεο, μας κύκλωσαν περί τους 100 και
παραπάνω αστυνομικοί και μας εξήγησαν με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο πως
νοιώθει μία κατσαρίδα όταν, αφού την έχεις ψεκάσει 10 φορές με AROXOL,
συνεχίζεις επίμονα να την βαράς με μία παντόφλα. Τη στιγμή εκείνη είχα κάτσει
κάτω σκυμμένος και περίμενα απλά να με δείρουν. Οι ατάκες των αστυνομικών
συνοψίζονταν στο «Έτσι, έτσι, στα τέσσερα πρέπει να είστε». Πέρα από την ασφυξία
λόγω των χημικών και της φυσούνας που έφαγα στο πρόσωπο, γύρω μου άκουγα πολύ
δυνατά τις κραυγές των παιδιών που έβλεπα να χτυπάνε με μεγάλη μανία οι κ.
αστυνομικοί. Πλέον κατάλαβα ακόμα πιο ζωντανά γιατί ο κόσμος τους λέει μπάτσους,
και ελπίζω να έχετε καταλάβει και εσείς. Κάποια στιγμή κάποιος ΜΑΤατζής με έδωσε
σε κάποιον άλλο να με πάει στην κλούβα. Τα «γαμώ τη μάνα σου ρε μουνί» από τους
φίλους αστυνομικούς έδιναν και έπαιρναν, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο. Μία
κοπέλα που δεν μπορούσε να αναπνεύσει και ήταν έτοιμη να λιποθυμήσει είπε στους
ΜΑΤατζήδες «θα λιποθυμήσω», και αυτοί της απάντησαν «Λιποθύμα τώρα να σε
γαμήσουμε και από πάνω».
. Με έβαλαν στην κλούβα και περιέργως δεν μου πέρασαν χειροπέδες. Χειροπέδες
έβαλαν στους μισούς από εμάς και στους περισσότερους τις έβγαλαν στην κλούβα. Σε
μερικά παιδιά τις άφησαν, έτσι για τιμωρία. Μέσα στην κλούβα είχαμε ένα παιδί με
ανοιγμένο κεφάλι, μία κοπέλα με σκισμένο φρύδι, ένα παιδί με σπασμένη μύτη, έναν
άλλο με μισή μπλούζα και χέρι που σχεδόν δεν κούναγε (ρήξη μυών πίσω απ’ τον
καρπό), ένα κάρο παιδιά με μελανιές και καρούμπαλα και άλλους που πιθανότατα
ξεχνάω. Ζητάγαμε επίμονα γιατρό και φωνάζαμε συνέχεια (αφού ξέραμε ότι δεν
είχαμε κάνει τίποτα απολύτως) και ρωτάγαμε γιατί μας είχαν μαζέψει. Προφανώς δεν
υπήρχε απάντηση, και προφανώς ούτε γιατρός. Μάλιστα ένας «άνδρας των ΜΑΤ» φόρεσε
και την αντιασφυξιογόνο του(!!!) μέσα στην κλούβα, προφανώς για να μας φοβίσει.
Κάποια στιγμή (κατά τις 7 το απόγευμα) φτάσαμε στη ΓΑΔΑ όπου ακόμα δεν ξέραμε
γιατί μας πάνε. Μας ανέβασαν στον 11ο όροφο, τα κινητά απαγορεύονταν, αλλά εμείς
τα βγάζαμε στη ζούλα μέσα στο γενικότερο χάος που επικρατούσε. Στον 11ο μας
πέταξαν σ’ ένα διάδρομο και άρχισε η διαδικασία του πολέμου των νεύρων. (Ατάκα
ασφαλΉτη όταν μας πήγαν στο διάδρομο: «Ρε τι μαλάκες είμαστε, τι μαλακίες
κάνουμε, τι είναι αυτά που φέραμε εδώ?». Την ψιθύρισε ένα ασφαλήτης σε έναν
άλλο, και ήμουν αρκετά κοντά να το ακούσω).
Ήμασταν χάμω μες τη βρώμα και τις γόπες, σε ένα διάδρομο 2.50 επί 12 μέτρα
(περίπου), 49 άτομα, μεταξύ των οποίων 20 περίπου κοπέλες, ο ένας πάνω στον
άλλο, με ασφαλήτες να περνάνε συνέχεια από πάνω μας για να μας σπάσουν τα νεύρα.
Κουνιόμουν, και έβηχα από τα χημικά που έβγαζαν τα ρούχα τα δικά μου και των
άλλων. Μας έκαναν σωματικό έλεγχο (γυμνό για όσους δεν γνωρίζουν), χωρίς ακόμα
να μας λένε γιατί μας έχουν προσάγει, και χωρίς γιατρό για τα χτυπημένα παιδιά.
Οι προκλητικές ατάκες έδιναν κ έπαιρναν. Επαφή με δικηγόρο δεν υπήρχε, και δεν
υπήρξε για 19 ώρες !!!! Μας πήραν δακτυλικά αποτυπώματα, πράγμα που είναι
παράνομο χωρίς κατηγορίες και αφού ήδη μας είχαν κάνει εξακρίβωση. Απλά μας
τρομοκρατούσαν.
Κατά τη διάρκεια της νύχτας μας έφεραν την εντολή σύλληψης να υπογράψουμε, όπου
λέει είχαμε συλληφθεί για διατάραξη κοινής ειρήνης και «εγκληματική οργάνωση»
(έτσι έλεγε το χαρτί). Προφανώς και δεν υπέγραψε κανείς, και ζητούσαμε πολύ
έντονα δικηγόρο. Αρχικά είχαμε πάει μόνο για απλή προσαγωγή, και η εντολή
σύλληψης εμφανίστηκε ως δια μαγείας μετά τις 1 το βράδυ (αφού είχαμε ήδη 5 ώρες
χωρίς δικηγόρο και γιατρό στη ΓΑΔΑ). Κάποια στιγμή ήρθε και έναν υποτιθέμενος
εισαγγελέας και μας έβαλε να συντάξουμε απολογία ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟ, πράγμα παράνομο
και ανήκουστο. Οι κατηγορία, για 45 (οι 4 νομίζω είχαν ελάχιστα διαφορετική) άτομα?

«Ο κατηγορούμενος συμμετείχε σε κομμάτι της πορείας που αποκόπηκε από τον κύριο
όγκο της και επιτέθηκε στους άνδρες της αστυνομίας με πέτρες, μάρμαρα και ξύλα.
Κατά την σύλληψη του άφησε στο έδαφος 1 ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΜΑΣΚΑ, 2 ΑΝΤΙΑΣΦΥΞΙΟΓΟΝΕΣ
ΜΑΣΚΕΣ, 1 ΒΑΡΙΟΠΟΥΛΑ, 1 ΣΦΕΝΤΟΝΑ, 1 ΠΑΛΟΥΚΙ, ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΜΑΡΜΑΡΑ».

Του τέστην, αφήσαμε κάτω 90 αντιασφυξιογόνες, 45 βαριοπούλες , 45 σφεντόνες, και
υπολογίζω περί τις 150-200 πέτρες. Δεν ξέρω αν γελάτε, αλλά μ’ αυτές τις
αδιανόητες κατηγορίες είναι πιθανή η καταδίκη. Οι περισσότεροι δεν υπέγραψαν,
εγώ δήλωσα αθώος και ότι αρνούμαι τις αστείες αυτές κατηγορίες και ότι θα μιλήσω
μόνο παρουσία δικηγόρου, και υπέγραψα.
Τους τραυματίες τους πήγαν στις 4 το πρωί στον Ερυθρό σταυρό (9 ώρες αργότερα).
Σε μερικά παιδιά δεν μπόρεσαν να κάνουν ράμματα που χρειαζόταν, γιατί οι πληγές
είχαν κλείσει.
Φαί δεν είχαμε. Αγοράσαμε με ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΕΞΟΔΑ champion κρουασάν από το κυλικείο,
στις 2 το βράδυ. Μαζέψαμε όλοι μαζί τα λεφτά και πήγαν 2 παιδιά από εμάς
συνοδεία 6 αστυνομικών (έπιασαν την Αλ κάιντα οι μαλάκες) να τα φέρουν. 35
παιδιά ήταν από Θες/νίκη, όπως φαντάζεστε κανείς δεν έχει φάει κάτι ιδιαίτερο
μες τη μέρα. Αντιστοιχούσαν για 19 ώρες, 2,5 κρουασάν στον καθένα και 1/15 του
πακέτου των τσακίρης τσίπς. Νερό απ’ τον ψύκτη και απουσία χαρτιού υγείας.
Κοιμηθήκαμε στον διάδρομο αυτό που είχε και γραφεία, ακουμπώντας με τον απέναντι
μας τα γόνατά μας που ήταν λυγισμένα για να χωρέσουμε. Συνέχεια πέρναγαν οι
ασφαλήτες από πάνω μας για να μας ξυπνάνε, και κάθε λίγο και λιγάκι προέκυπτε
και μία άλλη γραφειοκρατική βλακεία για να μην κοιμόμαστε.
Την επομένη το πρωί μας φωτογράφησαν, και περιμέναμε από τις 9 που υποτίθεται θα
μας πήγαιναν στην Ευελπίδων μέχρι τις 7 το απόγευμα που μας πήγαν τελικά.
Βλέπετε, η γραφειοκρατία ζει και βασιλεύει, και μία χαρά εξυπηρετεί τους σκοπούς
της. Στις 2 περίπου επιτέλους είδαμε τους δικηγόρους, και μας έφεραν μερικά
κρουασάν παραπάνω και φρυγανιές, και τσιγάρα στα παιδιά (κακή επιλογή γιατί ο
χώρος έγινε απίστευτα αποπνικτικός). Κατά τις 16:30 μας έφεραν και φασολάδα,
ευγενική χορηγία της ΕΛ.ΑΣ. (νομίζω).
Συνέχεια μας τρομοκρατούσαν λέγοντας μας ότι θα μείνουμε και άλλη μέρα μέσα
τελικά, γιατί η γραφειοκρατία είχε καθυστερήσει τις διαδικασίες κ δεν θα
προλαβαίναμε το αυτόφωρο.
Περάσαμε ευτυχώς μετά από χίλια βάσανα από τον εισαγγελέα (πράγμα που σήμαινε
ότι θα περνάγαμε αυτόφωρο), ο οποίος πρωτοφανώς ήρθε στη ΓΑΔΑ παρόλο που ο νόμος
λέει ότι δεν μετακινείται από την έδρα του και ότι οι κατηγορούμενοι πάνε σ’
αυτόν. Να χιλιοευχαριστήσω εδώ όλα τα παιδιά που εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους
έξω από τη ΓΑΔΑ. Τους ακούγαμε έξω από το παράθυρο του εισαγγελέα που ήταν στον
6ο όροφο να φωνάζουν και ήταν απίστευτη η ψυχολογική βοήθεια (στο διάδρομο που
μέναμε δεν είχαμε παράθυρα). Η αλληλεγγύη βοηθά πραγματικά πολύ και είναι
ανεξάρτητη κομματικών φραγμών.
Μας έδεσαν λοιπόν με χειροπέδες μεταξύ μας και μας μετέφεραν συνοδεία 25
ασφαλητών και δεν ξέρω και γω πόσων ένστολων στα δικαστήρια με κλούβες. Οι
κλούβες είχαν κελιά των τεσσάρων που κανονικά δεν χωράγανε ούτε 2 άτομα, και
έκλειναν ερμητικά με σιδερένιους τοίχους που είχαν μόνο μικρές τρυπούλες για να
παίρνεις αέρα. Δεν ξέρω καν πόσοι αστυνομικοί και ζητάδες και περιπολικά μας
ακολουθούσαν και άνοιγαν τον δρόμο, αλλά ακούγονταν πολλοί (είπαμε, έπιασαν την
Αλ Κάιντα οι μαλάκες).
Στο δικαστήριο και έπειτα από 24 ώρες κράτησης και αϋπνίας πρακτικά, μπορέσαμε
να δούμε για μία στιγμή και από μακριά τους γονείς μας. Μερικοί κατάφεραν και
μπήκαν και στο δικαστήριο για λίγο, άλλους δεν τους αφήσανε καν. Και άρχισε το
θέατρο του παραλόγου. Αφού μας κάθισαν αλφαβητικά και ο καθένας ανακοίνωσε τη
σχολή του, οι 30 περίπου δικηγόροι που ήταν μέσα στην αίθουσα ζήτησαν την
τριήμερη αναβολή που δικαιούται οποιοσδήποτε συλληφθέντας για να ετοιμάσει την
απολογία του. Η μόνη περίπτωση να μην σε αφήσουν να φύγεις ελεύθερος από κει για
το τριήμερο είναι ή να μην έχεις καθαρό ποινικό μητρώο, ή να μην έχεις γνωστή
κατοικία, ή η κατηγορία σου να είναι πολύ βαριά, ή γενικά να συντρέχει κάποιος
λόγος που να σε καθιστά ύποπτο φυγής. Διακόπτουν λοιπόν αι «αδιάβλητοι» δικασταί
για 5 (και καλά) λεπτά, και επιστρέφουν μετά από 50!!!!!!!!!

Λέει λοιπόν ο εισαγγελέας, με σίγουρη, τρεμάμενη φωνή:

«Σέβομαι την ιδιότητα του φοιτητή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αν τους αφήσουμε
ελεύθερους το τριήμερο δεν θα επαναλάβουν τις πράξεις που έκαναν, και άρα
εισηγούμαι την τριήμερη κράτησή τους»

Ο γελοίος λοιπόν αυτός άνθρωπος δεν δίστασε και δεν ντράπηκε να μας καταδικάσει
σε τελείως άκυρη χρονική στιγμή, τη στιγμή που έπρεπε να εξετάσει αν ήμασταν
γνωστοί εγκληματίες και ύποπτοι φυγής. Δεν μπορώ καν να μετρήσω (γιατί δεν ξέρω
ακριβώς) πόσους δικονομικούς νόμους παρέβη εκείνο το δικαστήριο. Σαφής στόχος
αυτής της εισήγησης ήταν η προληπτική και παραδειγματική τιμωρία μας επειδή
συμμετείχαμε στην πορεία. Στα 50 λεπτά που μεσολάβησαν, φαντάζομαι (και όλοι οι
δικηγόροι το ίδιο φαντάστηκαν) ότι αυτός ο παπάρας (και συγχωρήστε το μένος
παρακαλώ) πήρε και δέχτηκε τηλέφωνα από πολύ ψηλά. Οι δικηγόροι έπεσαν απ’ τα
σύννεφα και άρχισαν να τραβάνε τα μαλλιά τους, και μέσα από μία αστεία και
υποτιμητική για την υποτιθέμενη «δημοκρατία» μας διαδικασία, που κράτησε δυόμιση
ώρες, έπεισαν το τριμελές πλημμελειοδικείο ναι πλειοψηφήσει (!!!!!!!!! και όχι
ομόφωνα) να διατάξει την άρση της κράτησης μας. Η αξιότιμη πρόεδρος, θεωρούσε
ότι έπρεπε να φύγουν μόνο οι τραυματίες, πρόταση χωρίς καμία δικονομική λογική.
Τελικά κρατήθηκε ένα παιδί, ο Κώστας, που δεν ήταν φοιτητής και άρα ανήκε σε πιο
ευαίσθητη κοινωνική μερίδα, και δεν είχε αυτή τη «νεφελώδη» ασυλία της ιδιότητας
του φοιτητή που χαρακτήριζε τους υπόλοιπους. Γι’ αυτό και παρόλο που τον έπιασαν
μαζί με μας του φόρτωσαν και απόπειρα σωματικής βλάβης σε συγκεκριμένο
αστυνομικό. Τα παιδία που φορτώθηκαν με τα κακουργήματα εξετάζονταν ξεχωριστά,
και έμειναν προφανώς μέσα σε συνθήκες χειρότερες απ’ τις δικές μας.
Τη Δευτέρα το πρωί πήγαμε στο δικαστήριο πάλι. Τη δικογραφία την έλαβαν οι
δικηγόροι στις 11:30 και εμείς δικαζόμασταν στις 12. Πήγαμε να μπούμε στην
αίθουσα οι πρώτοι κατηγορούμενοι κατά τις 4 αν θυμάμαι σωστά. Μέσα λοιπόν στην
αίθουσα ήταν οι δικηγόροι, 30 περίπου ασφαλήτες, και περίπου 15-20 ένστολοι
αστυνομικοί. Έξω από την αίθουσα υπήρχαν παρατεταγμένα ΜΑΤ. Οι γονείς
διαμαρτυρήθηκαν πολύ έντονα, αφού οι μπάτσοι και οι δικαστές δεν τους άφησαν να
μπουν με τη δικαιολογία ότι «δεν χώραγαν στην αίθουσα»!!! Πώς να χωρέσουν, με 50
αστυνομικούς και 49 κατηγορούμενους?????? Είπαμε, έπιασαν την Αλ Κάιντα, οι
μαλάκες.
Ξεκίνησε η δίκη με τους γονείς απ’ έξω, οι δικηγόροι σύσσωμοι ζήτησαν αναβολή
εντός του 15μέρου λόγω του ότι έλαβαν πολύ αργά τη δικογραφία. Και λίγο πριν
κάνει την εισήγηση η εισαγγελέας , ακούμε από τον διάδρομο φωνές και φασαρία.
Μπαίνει ένας μέσα στο δικαστήριο και φωνάζει «Ένα γιατρό, ένα γιατρό, έπεσαν
δακρυγόνα έξω από το δικαστήριο». Φοβερή αναμπουμπούλα, αφού τα χημικά άρχισαν
να πιάνουν και εμάς που ήμασταν μέσα στην αίθουσα. Ένας πατέρας προσπάθησε να
μπει μέσα και έφαγε κάτι ψιλές με τα γκλομπ, ενώ ένας αλήτης ΜΑΤατζής τον ψέκασε
εξ’ επαφής στο πρόσωπο. Σημειώνω εδώ ότι αυτό μπορεί να αποβεί μοιραίο και
απαγορεύεται ρητά ακόμα και από την αστική δικαιοσύνη. Ο άνθρωπος λιποθύμησε και
έγινε μπλε, έτρεξαν κάποιοι να τον βοηθήσουν, κάποιες άλλες μανάδες έπεσαν στα
σκαλιά της εισόδου του δικαστηρίου, γενικά φοβερή αναταραχή. Δεν ξέρω άλλες
λεπτομέρειες του τι έγινε έξω αφού ήμουν μέσα, αλλά ξέρω ότι η εισαγγελέας
έτρεμε και αυτή λέγοντας ότι προτείνει να πάρουμε την αναβολή. Επίσης ξέρω ότι
οι ένστολοι που ήταν μέσα αναρωτιόντουσαν δυνατά, πώς είναι δυνατόν να έχουν
τόσο μαλάκες συναδέλφους. Να σημειώσω εδώ ότι υπάρχει συγκεκριμένος νόμος που
απαγορεύει τη χρήση των χημικών μέσα στα δικαστήρια συγκεκριμένα. Στο Ελλαδιστάν
όμως, κάτι τρέχει στα γύφτικα. Με τα πολλά φύγαμε, και μετά από λίγες ακόμα
μικροαναταραχές.

Θα περάσει η τρομοκρατία? Πρέπει όλοι μας να αναρωτηθούμε, και να μην
απαντήσουμε επιπόλαια όχι. Γιατί αν δεν θέλουμε να περάσει, απαιτούνται πολλά
περισσότερα από αυτά που κάνουμε, και το τελευταίο που πρέπει να μας απασχολεί
είναι η κοντόφθαλμη τρομολαγνεία που χαρακτηρίζει την πραγματικά χαμένη (και όχι
αναβεβλημένη) εξεταστική. Το πρόβλημα μάλλον είναι αρκετά πιο ευρύ, και ελπίζω
να μπορέσουν να το δουν αρκετοί άνθρωποι. Ας αναρωτηθούμε λίγο για το
πανεπιστήμιο που υπερασπίζουμε και για την κοινωνία που ζούμε γενικότερα, τώρα
που έχουμε την πολυτέλεια να το κάνουμε. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι
οποιοσδήποτε από εσάς στην θέση μου. Ας αναρωτηθούμε λίγο για την «δημοκρατία»
μας. Πιστεύω πως ο καθένας πρέπει να αναλάβει δράση ανάλογα με το πώς εκείνος
θεωρεί σωστό, και όχι μόνο στα πλαίσια μίας παράταξης. Σας παρακαλώ να είστε
δυναμικοί την Πέμπτη, αλλά και κάθε μέρα. Εγώ λόγω της κρατικής τρομοκρατίας δεν
μπορώ να έρθω στην πορεία, για να μην επιβαρύνω την θέση μου, και με μία έννοια,
η κυβέρνηση πέτυχε αυτό που ήθελε. Και μην ξεχνάτε ότι ακόμα 11 φοιτητές και
ένας εργαζόμενος βαρύνονται με χειρότερες κατηγορίες απ’ τις δικές μου, και μόνο
από τύχη δεν μου φόρτωσαν και εμένα τις ίδιες. Οι 12 αυτοί άνθρωποι χρειάζονται
την συμπαράσταση όλων μας.

Οι δικηγόροι άρχισαν να λένε ότι τέτοια φαινόμενα έχουν να δουν από τη χούντα.
Σας καλώ να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα από τα παραπάνω, και ελπίζω να μην
ήμουν κουραστικός.

Αναστασιου Δημήτρης., Μηχ. Η/Υ κ’ Πληρ.
Πολυτεχνείο Πατρών.

...

Το κείμενο καλύπτεται από την έννοια του copyleft (wikipedia. org/ wiki/ Copyleft).Παροτρύνω όποιον θέλει να κάνει ότι θέλει με το κείμενο και να το αναπαράγει με οποιονδήποτε τρόπο, αρκεί να μην παραφράσει με κανένα τρόπο τα λεγόμενά μου, και κανένα κομμάτι του κειμένου να μην χρησιμοποιηθεί από ιδιωτικό ή κερδοσκοπικό φορέα."

When will the world stop ending?

Paleveis me ta defterolepta
gia mia elia
kai pianeis
dyo.
that ideal reader suffering from an ideal insomnia 120:13-14
Harissa me ta rodopetala, thanks ever so much for the tiny quote 395:18

Anakoinwsi

Anazitite to "Αποσπάσματα του Ερωτικού Λόγου" tou Ρολάν Μπαρτ (i elliniki metafrasi), gia ena quote. Opios to exei parakaleite na epikoinwnisei mazi mou (comment) gia ta pereterw. Efxaristw ek twn proterwn.

Thank You:

Agie Fanourie
Saint Anthony
Gaouropeisma
Ability to swear comfortably in both Greek and English
Fwnitikes Hordes
Pappou - for the in proxy legalistic training
Fovia - twn allwn.




GOT IT BACK. WANKING SHITS!

THA SAS GAMISW WS JAME POU EN PAEI ALLO, MALAKISMENA POUSHTOMOUNA TOU KERATA! THA SAS FKALW TA ARCHITHKIA SAS POU TA MATHKIA! SKATAES!

Update: The Real Estate Issues

From Politis, 9 March 2007:
"...Ο κ. Πασιαρδής αποκάλυψε επίσης ότι άρχισαν εργασίες και για μονομερή διάνοιξη του σημείου διέλευσης Πύργου - Καραβοστασίου, οι οποίες, όπως και στη Λήδρας, θα περιορισθούν στο τμήμα εκτός της νεκρής ζώνης εφόσον συνεχίζεται η άρνηση των τουρκικών δυνάμεων να απομακρυνθούν...."

am, bought anything in the end?

Gamwto, it's true!

Unbeknown to me that I am a Berliner no more, I was gearing up to fill this midnigth hour with an anti/psychoanalysis expose via the 1989 Eurovison Song Contest and Thomas A. Watson.
As things stand, or fall, now this can wait.
The real irrationality of my country has caught up with me.
And I am the insomniac!

The video.

Ladies and Gentlemen, enjoy today.

"This is Hardcore."

Click.
Read.
Substitute the names with the relative Cypriot ones - nothing changes.
Gloup!

The Nietzsche Test

Result: Martyr



"You scored 63% Temporality, 75% Strength, and 66% activity!
You redefine virtue by becoming its very embodiment. Most likely you will be a religious martyr, and your unflagging devotion to your faith will both destroy you and grant you a place of reverence."


via: enteka


Oh, and by the way my real age is 42 - getting there- and David Lynch will be directing my bio-pic, which has a $31 millions budget.

Anthrakiko nero
Sta 'ftia mou i apousia hwrwn stathmefsis
Ortykia
Kai mpamies plaki.
Epistrefw stin exaskisi metakomisis.
Vis a vis mias proliptikis kahexias.
Osimerai.

† (simulacrum)

She called me to say, he had died. I could barely hear her voice. "Hold on, hold on", NO / NO /NO, not again (days of October 2004, days of November 1995, days of August 1900). Days of no more days of our enfants. Is this what he meant with the end of history, are we there, are we here? Could it only be a simulacrum, a DisneyLand death. "Hold on, hold on". We are left re-enacting scenarios that have already taken place already, once more, everyday. Re-enacting his texts, before and beyond the orgy. (it can't be real). For how long will he be dying? Has the TV broadcasted his death? Has anyone else other than the TV? Perhaps a sequel, perhaps a science fiction of his death, perhaps, perhaps; "we are obliged to replay the same scenarios precisely because they have already taken place" (it can't be real)

Ladies and Germanies

DJ and Entertainer Kwstis Fasarias, Wednesday 7 March, 19.00, dame. An eshiei kanena se toutes tis geitonies, kopiaste.
EXTRAS: Taxidaktilourgei, daxtila, pourekkia, tziellia kai polla alla. Stin teleti tha parefrethoun o proin arxigos tis kalathosfairikis Omonoias Lefkwsias, Giorgos Karapatakis o opios tha mirasei aftografa se paidia kai megalous, opws episis kai o pagkosmiou fimis Xanthos Magos.

Opws se vlepw kai me vlepeis

From WEEKEND, The Guardian, 03 March 2007, page 15

"Was I alone in mistaking the Cyprus advert in the David Lynch piece (The Bliss Of It All, February 24) for a still from one of his films, possibly about a tormented woman whose hands were made out of bread?"
Tallulah Ellender, Lewes, East Sussex



The ad - as it was meant for the French

For those considering Pound over Eliot

"His was the true Dantescan voice-not honoured enough, and deserving more than I ever gave him.
I had hoped to see him in Venice this year for the Dante commemoration at the Giorgio Cini Foundation-instead: Westminster Abbey. But, later, on his own hearth, a flame tended, a presence felt.
Recollections? let some thesis writer have the satisfaction of 'discovering' whether it was in 1920 or '21 that I went from Excideuil to meet a rucksacked Eliot. Days of walking-conversation? literary? le papier Fayard was then the burning topic. Who is there now for me to share a joke with?
Am I to write 'about' the poet Thomas Stearns Eliot? or my friend 'the Possum'? Let him rest in peace. I can only repeat, but with the urgency of 50 years ago: READ HIM."

Ezra Pound Selected Prose 1909-1965

Notes on 1712*: "You talkin' to me?"

For Senso

Ultimately, artworks are enigmatic in terms not of their composition but of their truth content.
Theodor W. Adorno, "Aesthetic Theory"

One always, repeatedly, starts with a question. Where can the spatial analogy of renovation / ανακαινηση fit in a specific act of mastrubation? What is exactly being or attempted to be made anew in this short-lived repetitve act? Between abjection and fullfilment, the question too carries itself an onanistic aesthetic. Disregarding the repetitivly used cultural referents of (the) writting, here comes a minimum attempt to be disloyal, almost sinfull, against any mode of sociological analysis, especially under the flickering light of a kicking soul, and its representations. To answer that is to what bursts, beyond what is left after the kick and its kinky process. On the level of fantasy the non-immagined takes place: the mortal collapsible of space / time is pulled back, only to be dis-jointed, dis-man-tled and reveiled again (and again, and again, and again). A projection of an itrojection, already projected and assimilated as one's own. Fantasy here silences the reality-principle, which is already one burdened with silences and the absence of logos, in an an attempt to exercise any short-lived power over the silent reality which has otherwise silenced the mute mastrubator. Existing regardless of time, rhyming just with his enclosed, chaotic vastness, as this has been appropriated from the interior space race but has no referent in his existence, what is left to him is but exactly this limited plan view of the world. The only area left ot exersice and act any fantasy, to empower any pleasure. The specific act of mastrubation, with its psychotic repetition, akin to the monologue that threatens and it's threatened, talks, if such a verb can be used anymore, to an I, which has nothing ahead to look forward to. Only what is below. Only that plan view is left, and with it a launch-pad for its renovation. And that it's him.

The repetitive stabbing, the non-stop masacre, the 'cleansing', within the limits of a legalisticly defined world, is nothing but another form of a doomed attempt of renovation. As is his jerking off.




*1712: Date of publication of Onania; or The Heinous Sin of Self Pollution, and its Frightful Consequences in both SEXES Considered, with Spiritual and Physical Advice to those who have already injured themselves by this abominable practice., and thus the early stages of the flirtation between mastrubation, as we know it, and a metaphysical understanding of medicine. The above-mentioned mastrubation is probably one in a long series of such acts that stand as exemplary oppositions to such a positioning of mastrubation in the contemporary, urban, world.

Anecdote from William IV Street

A foreign young lady enters the publisher's warehouse
And asks for Volume XXIV of the Complete Works of Freud.

(This being the Index, at last, which directs the reader
To a wealth of unconscious desires he might otherwise miss.)

"I also require", says the lady, extending an elegant arm,
"A statue of Jesus Christ standing approximately this high."

D. J. ENRIGHT

Desire, yes, always

Trial and Tribulation

If the lull is to end, if the storm is to renew itself, we will be ready, will will not flinch, we can take it again.
Winston Churchill, 14 July 1941



He thought he said goodbye, nomize pws eihe pei antio, pws tis eihe pei antio, ekei stin stasi tou leofwreiou, to vrady, to vrady tou tragoudiou tou ap' ta palia, prin tin Athina, panta prin tin Athina, opws allwste ola tou ta antio, nomize pws tis eihe pei antio, "antio", ekeino to vrady, ena antio pou tis to xanape meta, sto spiti, pio meta, sto spiti to gemmato me alkool, sto spiti, sto spiti to gemato me vivlia, opws alleste ola ta spitia, nomize pws ki ekei tis eihe pei antio, ekei ekino to apogevma, ki an ohi ekei, to kalokairi, to kalokairi, tis to eihe pei "antio", kai as etrehe apo 'dw ki apo 'kei, tis to 'he pei, "antio", ki efyge, to kalokairi, legwntas tis antio, meta to tragoudi, meta apo 'keino to vrady, ekei stin stasi tou leofwreiou, prin tin Athina, tin Athina twn filwn tou, tin Athina tou tote, tou alkool, tou amerista poly alkool, tou assylogistou alkool, tou alkool tis Athinas, pou omoio tou pote den itan ton alkool tou Londinou, to alkool twn spitiwn tou Londinou, oute kai to alkool ekeinou tou Mai, pou tis eihe pei antio gia prwti fora, tis to eihe pei, "antio", ki as ithele na tis pei 'kratise me", "kratise me" - to tromero tou pisma, dyo lexeis: tromero peisma, opws to vrady, tromero- tis eipe antio, ekei, ekeinos kai to tromero tou peisma, akratito, assylogisto peisma, ki as tis eipe antio alles dyo - treis fores, apo to tilefwno, ki antio ap' to email, ki as tis eipe antio mia- dyo fores sto dromo, tyhaia, poly konta sto "geia sou", sto "herete", poly konta, edw, sto "herete", nomize pws tis eihe pei antio, nomize pws eihe pei antio, ma den eihe pei pote tipota, tipota, tipota, den eihe pei antio, and as he was lying, lying, with that morning's blue, with the blue from that morning, and from so other mornings that passed, lying there, he said goodbye to all the things that passed, to all the things, to all things that were passing, and lying there, he said goodbye to all things passing him by.



Nur was nicht ist ist möglich

[EP] Only second to "Ειναι που ολα ηρθαν αργα"

Telika to La vache qui rit en "La vache qui rit" i "La vash tyri" (otherwise I agelada pou gela)?

*Kati tha efaen tziai epeira3en tis to stomashi tis toutis
ps. Jester, o Adorno(s) mono gia folk music egrapse? Gia tous Kraftwerk en egrapsen tipote? (assen tziai gia tous Air pile mou)

Εν αρχην το voice-over

Opws i Lissavwna

Needing to pack, having had an egg'n'tuna salad and a local beer -missing somehow the tastes of others, even though he loved this metropolitan fare, and having repeated the by now familiar format- the thought arrived, as the tv was allowed to carry on up there in the corner and the accent from a Woody Allen short described the differences between a man inviting a woman to dinner and vice versa as these relate to the acquisition of Viagra, of a polygamy to spaces, and how the wild, romantic flirt with curbstones has been turning into a "waking up next to" desire. How his notion of limbo has shifted from the immediate overcoat to the knowledge of airport weather reports and distant urban centres' 5-day forecasts.



And now, on his way,this.